Δημοσιεύθηκε στο startupper.gr, 21/05/2018
Καθώς η μέρα που ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων θα τεθεί σε άμεση ισχύ σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση πλησιάζει, χρήσιμο είναι, νομίζω, να εξετάσουμε ορισμένες διαφορετικές οπτικές σε σχέση με αυτόν (οι οποίες αποτελούν αυστηρά και μόνο προσωπική μου άποψη).
Έτσι λοιπόν:
– Αν δει κανείς τον Κανονισμό ως άτομο / πολίτης τότε γρήγορα θα συνειδητοποιήσει ότι η θέση του ενισχύεται στο παγκοσμιοποιημένο ψηφιακό περιβάλλον. Ο Κανονισμός είναι, υπό μία έννοια, το ψηφιακό Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το βασικό μέσο προστασίας των δικαιωμάτων του πολίτη στο Διαδίκτυο. Σε πρακτικό επίπεδο, δίπλα στα ήδη γνωστά δικαιώματα (ενημέρωσης, πρόσβασης, διόρθωσης) ήρθαν να προστεθούν νέα, όπως το δικαίωμα στη λήθη ή στην φορητότητα των δεδομένων, τα οποία αναμένεται να αυξήσουν το επίπεδο προστασίας που προσφέρεται σε καθέναν από μας.
– Αν δει κανείς τον Κανονισμό ως Startupper, τα συναισθήματα θα είναι ανάμικτα. Ασφαλώς η συμμόρφωση συνεπάγεται έξοδα, χρήματα δηλαδή που συνήθως λείπουν. Διευκολύνσεις (shortcuts) ειδικά για Startups για την ώρα δεν υπάρχουν. Ειδικά όσοι ως βασική δραστηριότητα έχουν ακριβώς την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων θα πρέπει να προσπαθήσουν να επιτύχουν μια αντικειμενικά δύσκολη ισορροπία μεταξύ οικονομίας και συμμόρφωσης.
– Η οπτική των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων δεν διαφέρει και πολύ από εκείνη των Startups. Ίσως εδώ τα πράγματα να είναι λίγο καλύτερα, με την έννοια ότι ίσως περισσεύουν λίγα περισσότερα χρήματα για τη συμμόρφωση, ή ίσως πάλι ο Κανονισμός να επηρεάζει οριακά τη λειτουργία τους. Διευκολύνσεις και πάλι δεν υφίστανται για την ώρα, αναμένεται όμως να υπάρξουν στο μέλλον. Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσει κάποια ΜΜΕ τον Κανονισμό είναι τον δει ως μια ευκαιρία για νοικοκύρεμα-συμμάζεμα πρακτικών που, ενδεχομένως, εφαρμόζονταν ελαφρά τη καρδία για την επεξεργασία δεδομένων.
– Τέλος οι μεγάλες επιχειρήσεις και το Δημόσιο δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον Κανονισμό παρά ως μια ακόμα υποχρέωσή τους, με την οποία, άλλωστε, σε μεγάλο βαθμό θεωρητικά ήδη συμμορφώνονται. Οποιαδήποτε άλλη οπτική, σε μένα τουλάχιστον, θα ήταν αδιανόητη.
Αυτές τις μέρες η αγορά, στην οποία περιλαμβάνεται και το Δημόσιο, ζει εποχές Y2K, για όσους από εμάς είμαστε αρκετά μεγάλοι για να θυμόμαστε εκείνη την περίοδο. Θεωρώ πως λόγος για πανικό δεν υπάρχει, άλλωστε ούτε το 2000 σταμάτησε ο κόσμος.
Τον Κανονισμό μπορεί κανείς να τον αντιμετωπίσει είτε ως ευκαιρία-πρόκληση είτε ως βάρος-πρόβλημα. Καθένας είναι βέβαια ελεύθερος να επιλέξει, όμως επειδή ο Κανονισμός ήρθε για να μείνει, προσωπικά θα σας πρότεινα το πρώτο.