Δημοσιεύθηκε στο dEASY.gr, 28.06.2021
Είμαι μεγάλος οπαδός του Spotify, και δεν έχω διστάσει να το εκθειάσω και να προτείνω την premium συνδρομή του με κείμενό μου ήδη από το 2019 εδώ στο deasy. Όσοι μάλιστα ασχολούνται παραπάνω από εμένα θα γνωρίζουν ότι ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα (αν όχι το κυριότερο) του Spotify έναντι του ανταγωνισμού (βλ. κυρίως Apple music) είναι ο αλγόριθμός του. Αυτός υποτίθεται ότι αντιλαμβάνεται τι ακούμε και μας αρέσει και μας κάνει αντίστοιχες, επιτυχημένες, προτάσεις. Τεχνητή Νοημοσύνη στα καλύτερά της, επομένως.
Σωστά; Όχι ακριβώς, τουλάχιστον για εμένα. Εδώ και ένα χρόνο κάθε μέρα ακούω την ίδια λίστα του Bach – με βοηθά όταν εργάζομαι. Με μια βασική διαφορά όμως: Δεν θέλω να ακούω τα χορωδιακά του κομμάτια, επειδή αποσπούν την προσοχή μου. Έτσι, εδώ και ένα χρόνο στην ίδια λίστα κάνω skip αυτά τα κομμάτια συστηματικά. Μόνο αυτά. Θα περίμενα επομένως ότι ο «έξυπνος» αλγόριθμος του Spotify θα το είχε αντιληφθεί και θα τα αφαιρούσε μόνος του από τη «λίστα μου». Αμ δε. Και τώρα που γράφω αυτό εδώ το κείμενο αναγκάζομαι συχνά να διακόπτω το Word για να πατήσω «επόμενο» στο Spotify.
Αυτή η αδυναμία εκμάθησης μου θύμισε το παλαιότερο κείμενό μου για το πόσο αποτελεσματικές είναι οι loyalty cards των σούπερ μαρκετ, που είχαν στείλει πριν χρόνια σε φοιτητές που ζούσαν μόνοι τους στην Αγγλία κουπόνια για πάνες και σκυλοτροφές.
Ή, το άλλο, με την Siri, που επίσης εδώ και ένα χρόνο ενώ προσφέρεται κάθε μέρα να βάλει το ξυπνητήρι μου την ώρα που ξέρει ότι πάω για ύπνο, αρνείται να καταλάβει ότι άλλη ώρα ξυπνάω τις καθημερινές και άλλη το σαββατοκύριακο.
Όχι ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη της Amazon είναι καθόλου καλύτερη. Σύμφωνοι, σε κάθε βιβλίο ή αντικείμενο που ψάχνω κάνει από κάτω προτάσεις που πράγματι είναι σχετικές. Όμως, ποτέ στη ζωή μου(!) δεν παράγγειλα από Amazon τρέχουσα λογοτεχνία, παρά μόνο κλασσική καθώς και φιλοσοφία / ιστορία. Παρόλα αυτά, η Amazon επιμένει κάθε μήνα να μου στέλνει ένα e-mail με τα ευπώλητα λογοτεχνίας.
Σε ένα συνέδριο πριν ένα μήνα ένας συνάδελφος Πληροφορικός μας είπε ότι στην πραγματικότητα σήμερα για να ανοίξει μια πόρτα ένα ρομπότ χρειάζεται 20 λεπτά και 2-3 ανθρώπους χειριστές.
Παρόλα αυτά, η Κομισιόν βγάζει Κανονισμό για την Τεχνητή Νοημοσύνη, τον οποίο καλωσορίζει όλη η ακαδημαϊκή κοινότητα (εμού περιλαμβανομένου…) αλλά και η αγορά.
Αν τα παραπάνω είναι το state of the art της Τεχνητής Νοημοσύνης στην πραγματική ζωή σήμερα, τότε νομίζω ότι ο Κοινοτικός νομοθέτης κακώς σπάει το κεφάλι του. Από το μόνο που κινδυνεύουμε πραγματικά είναι από τις υπέρμετρες προσδοκίες μας. Αν μέχρι εκεί φτάνουν τα «πολύπλοκα συστήματα» σήμερα, τότε απέχουμε πολύ από το να «κρεμάσουμε» από αυτά όλες εκείνες τις αποφάσεις και τις ερωτήσεις που μας (αλλά και τα) ξεπερνούν.