ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
…με βασικό μήνυμα ότι η κυκλοφορία των δεδομένων, που δεν μπορεί παρά να είναι ψηφιακή σήμερα (κανείς δεν διανοείται να εκτυπώσει σελίδες και να τις μεταφέρει από χώρα σε χώρα…), ευνοεί το κέντρο (δλδ τις Βρυξέλλες) σε σχέση με την περιφέρεια (δλδ τις εθνικές πρωτεύουσες). Με άλλα λόγια, την ευρωπαϊκή νομοθεσία σε σχέση με τις εθνικές.
Παρά πάντως τις δηλώσεις και τις προθέσεις, γεγονός είναι ότι σήμερα τα δεδομένα δεν “ταξιδεύουν” ελεύθερα στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, τα ιατρικά μου δεδομένα της Ελλάδας δύσκολα θα τα δει Βέλγος γιατρός, αν κάτι μου συμβεί εκεί. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει και με τα ακαδημαϊκά δεδομένα (οι φοιτητές κάνουν οι ίδιοι τις αιτήσεις τους για τη συνέχιση των σπουδών τους) κλπ. κλπ.
Αυτό το πρόβλημα προσπαθεί να λύσει η Κομισιόν, με τη δημιουργία Κοινών Ευρωπαϊκών Χώρων των Δεδομένων. Τα προβλήματα είναι πολλά (από τεχνικά και νομικά, μέχρι γλωσσικά και κουλτούρας), όμως όχι αξεπέραστα.
Σε κάθε πάντως περίπτωση είναι ξεκάθαρο ότι οι αποφάσεις για το θέμα αυτό, όπως και για όλα τα θέματα της ψηφιακής ζωής, λαμβάνονται πλέον από τις Βρυξέλλες και όχι από τις εθνικές πρωτεύουσες.
Για το φαινόμενο αυτό ήδη έχουμε μιλήσει( https://www.routledge.com/…/Papako…/p/book/9781032614441)όμως η κυκλοφορία των δεδομένων, στην οποία αναφέρθηκα, αποτελεί ένα καλό πρακτικό παράδειγμα για να τα δούμε όλα αυτά στην πράξη.