Δημοσιεύθηκε στο manifesto.gr, 23.06.2024

Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο και κείμενο που λέει "ΑΡΘΡΟ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Καθηγητής Νομικής ΙομικήςΠαγεπιστιμίου Βρυξελλών, δικηγόρος Σημαντική υπηρεσία στην ιστορική μνήμη E νούν ίμαι από εκείνους που όχι μόνο συμφω- με την ίδρυση και λειτουργία ιδρυ- μάτων ερευνών από πρώην πρωθυπουρ- γούς, αλλά και που θεωρούν επιηλέον τον"

Είμαι από εκείνους που όχι μόνο συμφωνούν με τη ίδρυση και λειτουργία ιδρυμάτων ερευνών από πρώην πρωθυπουργούς, αλλά και που θεωρούν επιπλέον τον ρόλο τους απαραίτητο – τόσο, που πράγματι να δικαιούνται κρατική επιχορήγηση. Τα πράγματα είναι απλά: οι άνθρωποι αυτοί κυβέρνησαν την Ελλάδα, έγιναν μέρος δηλαδή της ιστορίας της που μας αφορά όλους. Επιβάλλεται, επομένως, το αρχείο τους να διατηρηθεί, και μάλιστα με κρατικά έξοδα. (Tα επιχειρήματα της αντίθετης άποψης μπορεί κανείς να τα βρεί εύκολα, με μια απλή ιντερνετική αναζήτηση.)
Αυτός ακριβώς είναι άλλωστε, για μένα τουλάχιστον, ο λόγος ύπαρξής τους. Το αρχείο ενός πρωθυπουργού είναι πολύτιμο για την ιστορία, για την έρευνα, για το μέλλον της ίδιας της χώρας. Οφείλουμε επομένως να το διατηρήσουμε. Ιδίως σήμερα, με τα ψηφιακά μέσα και τρόπους επικοινωνίας, το έργο αυτό είναι δύσκολο και θέλει ειδικές γνώσεις και προσπάθεια. Αρχείο ενός πρώην πρωθυπουργού αποτελούν όχι μόνο τα έγγραφά του αλλά και οι ιστοσελίδες και οι ιστότοποί του, τα email του, ακόμα και οι λογαριασμοί του στα κοινωνικά δίκτυα. Όλα αυτά πρέπει να αποθηκευτούν και να διατηρηθούν με τρόπο που θα εγγυάται την προσβασιμότητα και τη χρήση τους για δεκαετίες ή και αιώνες μελλοντικά.
Στο σημείο αυτό χρειάζονται δύο διευκρινίσεις. Η πρώτη είναι ουσίας: παρότι ενδεχομένως τον ρόλο διατήρησης του αρχείου θα μπορούσε να τον αναλάβει οργανισμός του Δημοσίου με «κοντινό» αντικείμενο, το είδος και η «ευαισθησία» των δεδομένων επιβάλουν ειδικό χειρισμό.
Η δεύτερη διευκρίνιση ειναι τύπου: άλλο το ίδρυμα και άλλο το ινστιτούτο. Το τελευταίο μπορεί να είναι ερευνητικό και να αναλάβει και όποιον άλλον ρόλο θέλει, πολιτικό ή μη, όμως, στην περίπτωση αυτή, ο σκοπός του δεν μπορεί να περιλαμβάνει τη διατήρηση του αρχείου.
Αν κανείς επισκεφτεί σήμερα το primeminister.gr, το επίσημο σάιτ του Έλληνα πρωθυπουργού, θα διαπιστώσει ότι αρχείο διατηρείται από τον Ιούνιο του 2012. Αυτό το σάιτ όμως, αν δεν κάνω λάθος, λειτουργεί συνεχώς από τις αρχές του 2000. Αν αυτό ισχύει, που είναι σήμερα εκείνο το αρχείο; Σημειώνεται επίσης ότι δεν αρκεί η διατήρηση των δελτίων τύπου, όπως γίνεται σήμερα – και τα γραφικά καθώς και το υπόλοιπο σάιτ έχουν τη σημασία τους για την μελλοντική έρευνα. Είναι δουλειά των ιδρυμάτων να διασώσουν το σύνολο της δραστηριότητάς τους. Γι αυτό ακριβώς παίρνουν, όπως πρέπει να παίρνουν, κρατική επιχορήγηση: επειδή προσφέρουν μια δύσκολη, μα σημαντική, υπηρεσία σε όλους μας.